Bezoek

We zijn op bezoek bij Nicole en Ane. Toen we daar aankwamen zagen we een huis op palen. We hadden de auto en caravan voor de deur gezet en klopten op de deur. Er kwam niemand. We klopten nog een keer. Er kwam weer niemand. We keken door de raam en net op dat moment kwam Ane eraan.
We begroeten hun en dan komt Tim uit zijn kamer. ’s Avonds na het eten drinken de ouders nog wat en Tim, Martijn en ik gaan naar het SPY Center. Het SPY Center is de plaats waar allerlei antennes en schotels staan van het NZ´se leger en de regering om contact met elkaar te hebben en anderen te kunnen afluisteren. In het begin liepen wij gewoon door een openbaar bos en daarna gingen wij van het pad af door een deel van het bos waar je eigenlijk niet mocht komen. We liepen langs een hek dat verbonden was met een deel van het SPY Center. Op een gegeven moment gingen we over het hek en terwijl we naar het SPY Center keken kwam en iemand naar buiten. We moesten van Tim gaan liggen. Een paar zoeklampen gingen aan en hij keek heel goed rond met een zaklamp. Stil blijven liggen! Hij zag ons niet en ging weer naar binnen. We bleven nog een poosje liggen en er kwam weer iemand naar buiten. Ook deze man keek rond maar ging weer terug naar binnen. We bleven liggen tot de zoeklampen uitgingen. We stonden op en gingen over het hek terug in het bos maar toen we 25 meter in het bos waren kwam er weer iemand naar buiten en er kwam een auto aan. Liggen! Twintig minuten later waren ze nog niet weg. Na nog een minuut of zeven gingen ze weg maar de zoeklampen bleven aan. We stonden op en liepen zo snel mogelijk weg. Op een gegeven moment moest Martijn zijn veters strikken.. en lopen daarna weer door. Dan komen we bij het gewone bos en bij het huis terug. Poeh, dat WAS SPANNEND!