Dolphin Swimming

We gaan het water op met een boot die heet: "Swim with the dolphins" in Russell. Rara, wat gaan we toch doen?... Het lijkt in het begin gewoon rustig naar de dolfijnen varen, maar dat is enkel omdat dicht bij de Wharf (de pier van Russell) een 5-Knots (5 knopen) gebied is. Als de boot daarbuiten is gaat de vaart erin! We kunnen voor op het dek gaan zitten. Eerst probeer ik er op te lopen, maar door de winddruk word je weer meteen naar beneden geduwd. De wind gaat er echt hard, net als op de boot van Peter bij Manapouri! Als je dan met je voeten over de rand gaat zitten worden je voeten helemaal nat. Na een tijdje rondvaren roept Stan ineens: "Ik zie vinnen!". Het blijken echt dolfijnen te zijn. Helaas is er een baby bij en mogen we daar niet zwemmen. Het is wel leuk om naar ze te kijken. Ik vroeg me af of die dolfijnen niet verstrikt kunnen raken aan de onderkant van de boot of aan de schroef. Gelukkig blijkt het zo te zijn dat de schroef juist water naar voren stuwt en zo de dolfijnen naar voren laat gaan. De dolfijnen zien dit zelfs als een spelletje! Het duurt niet lang of we moeten weer op zoek naar dolfijnen waarmee je wél kunt zwemmen. Met andere woorden: weer lekker op het dek zitten. En ja hoor: Even later zien we weer vinnen. Er wordt snel gehandeld: iedereen moet z’n "Wetsuit", duikbril, snorkel en flippers krijgen. Ik neem alleen de flippers. Dan snel duiken en achter de dolfijnen aan! De dolfijnen gaan alleen alle kanten op zodat het moeilijk is om ze te volgen. Al snel zijn sommigen te ver van de boot en moeten we terugkomen. Als ik even later weer op de boot ben denk ik: "Dat was speciaal!". In dit geval had Bryan wél kunnen zeggen: "You ain’t seen nothing yet!". We gaan voor een tweede keer en deze keer is het echt speciaal: de dolfijn zwemmen gewoon vlak langs je! Ik krijg al snel teveel zout in mijn mond en ik moet terugzwemmen. We gaan daarna zelfs nog een 3e keer zwemmen. Ik heb het al koud genoeg (en teveel zout in m’n mond) dus zwem ik niet meer mee. Ik blijf wel op de boot foto’s nemen. Daarna gaan we weer met volle snelheid terug naar Russell (dus bij de Wharf). Voor op het dek in de wind met het zonnetje krijg ik het zo weer warm! Toch wel jammer dat het voorbij is!