Druk?

Diegene die de beschrijving van de route volgen zullen wel merken dat we het land met al zijn ruimte en pure natuur zeer waarderen. Dit is ook hetgeen waar we ons vooral op richten. En daar hebben het, om maar even puur Hollands te zeggen, zéér druk mee. Hoezo een boek lezen of alle info doornemen die de goedbedoelende medewerker van het Informatie Centrum ons toestopt?
De dag begint meestal erg vroeg… althans voor degene die wat willen zien!
Ik moet zeggen: we slapen in ons caravannetje als rozen. Ieder is dik tevreden met z’n slaapplek en dat doet goed aan de nachtrust. Het is een caravan met veel ramen en aan de kleur van de blauwe gordijnen is ’s morgens vroeg… al héél vroeg.. te zien wat ’t weer dan wel de zon van plan is. Ik wil graag uit mijn bed komen om verschillende gordijnen alvast een stukje open te schuiven om te zien hoe dag zal beginnen. De camping is dan nog erg stil en in onze caravan draait eenieder zich nog eens opnieuw in de slaapzak, om de ogen nog een poosje gesloten te houden. Weer terug in mijn bed zie ik even later het eerste ochtendlicht verschijnen en dat maakt dat ik wederom opsta. Dit keer om, meestal nog in nachtgewaad, buiten het ontwaken van de dag mee te maken. Wat is dit een mooi moment van de dag! Natuurlijk komt in Heide ook de zon op, maar ‘boven de daken’ geeft dat toch een ander gevoel! Hier staan we met ons slaaphuisje de ene keer aan een meer, dan met het zicht op sneeuwbergen en vervolgens pal aan zee. Ontwaken in het oranje-rood geeft minstens zoveel energie als een stevig ontbijt. Overigens, dat ontbijt doen we er net zo goed achteraan. De broodrooster doet prima z’n werk en van de warme melk wordt soms meer geslurpt dan ons lief is.
Overdag zijn we meestal druk doende: met reizen van plek naar plek, een wandeling, de omgeving verkennen, goede gesprekken(?!) of een activiteit die we terplekke tegenkomen.
En ’s avonds als het eigenlijk tijd is om dit alles maar eens te laten zijn, is er ineens weer die prachtige zonsondergang die je toch écht niet mag missen! Als het licht bij andere camperhuizen al gedoofd is komen wij geregeld nog terug van het strand of ‘van het even’ nog een stukje langs het meer lopen.
Tsja… is dat nu hollen of stilstaan? Het antwoord weet ik niet. In ieder geval: bij alles wat we doen nemen we uitgebreid onze tijd en ik hoop dat ik deze prachtige beelden zodanig meeneem dat ik ze ook in andere situaties terug kan oproepen.
P.s. De dag houdt eigenlijk nog niet op bij het moment dat we in onze slaapzakken kruipen. De indrukwekkende nachtelijke sterrenhemel verdient namelijk ook haar aandacht!