Week 4

Er wordt in deze week door meerdere personen de pen ter hand genomen dus kan ik mijn verhaal deze keer wat inperken en het accent wat meer op de foto’s leggen.
Allereerst bedankt voor alle mailtjes die we ontvangen! Erg fijn! Het is echter onmogelijk om iedereen persoonlijk terug te mailen. Dan zouden we namelijk de volgende week enkel foto's van allerlei internetcafé's kunnen sturen... We zijn liever buiten! Ook bedankt namens Peter voor alle goede wensen met zijn verjaardag. Nu proberen we te uploaden in Wanaka. Ik hoop dat het lukt. Het is voorlopig echter de laatste plek waar we zullen kunnen oploaden omdat we morgen richting westkust vertrekken en vooral kleinere dorpen zullen passeren. Dus wellicht tot over een poosje.
Op 6 februari nemen we met zonneschijn afscheid van Lake Manapouri en nemen mooie herinneringen mee. We reizen van Manapouri richting Queenstown om ons ergens te settelen om dit gebied nóg eens rustig te kunnen bekijken. Echter, de ligging van de campings in Frankton en Queenstown bevallen ons niet. Deze omgeving is namelijk meer toeristisch en drukker bewoond. We rijden door en belanden in het gehucht Glenorchy, zo’n 50 km van Queenstown vandaan. Er leidt maar één weg naar Glenorchy en die eindigt daar dan ook. Afgelegen dus, maar een overweldigend dal. Het Lake Wakatipu heeft tot het dorp zijn uitloop en gaat verder als een brede rivier door het dal heen. Daaromheen hoge toppen; een ruig gebergte met verderop in het dal, enkel te begaan over zand- en grevelwegen die de stof hoog doen opwaaien omdat het de laatste week droog is geweest, de uitlopers van gletsjers. Omdat de zon nog steeds hoog aan de hemel staat besluiten we, na het vinden van een plekje op de camping aldaar, de omgeving verder te gaan verkennen. We gaan het dal in richting ‘Paradise’. De naam zegt het al… het is een paradijselijk gebied. Of je nu voor, achter, links of rechts kijkt, het is werkelijk prachtig en het avondlicht doet daar alleen maar een schepje bovenop. Genieten!! Hier zijn verschillende opnames van de film "Lord Of The Rings" opgenomen o.a. Isengard. Ik geloof dat ik de witte haren van Saruman nog net om de hoek zag verdwijnen... Als je vanuit jezelf niet al te veel fantasie hebt krijg je die hier wel. Peter Jackson met zijn crew moet hier toch echt een goede tijd hebben gehad!
De volgende dag, wederom stralend weer, gaan we een andere kant het dal in. ‘Rees Valley’ is ons doel. Alweer genieten! Hobbel, hobbel, handig met zo’n 4WD, kun je overal komen. Trekt omhoog, door beekjes en vindt zijn vastigheid op welke bodem dan ook. We zijn net door een aardig flinke creek waarna de weg omhoog loopt. Peter schakelt net terug van vier-wielen-trekkracht naar twee-wielen waarna de versnelling hapert... Als hij de auto ook nog opnieuw wil opstarten houdt ie er compleet mee op. Op geen enkele manier is er beweging in te krijgen. We hadden het gevoel alleen in het dal te zijn maar er blijken nog meerdere mensen onderweg. Twee Israëliërs, die net terug komen uit het dal van een meerdaagse trektocht en hard toe zijn aan een douche e.d., staan dus pal voor ons en kunnen er NIET door. Omdat onze auto klem staat in de versnelling kan er ook niet geduwd worden. Van achter ons komt op een gegeven moment de redding. Een hartelijke dorpeling, Hans genaamd omdat zijn ouders van Nederlandse afkomst zijn, die de omgeving goed kent neemt Peter mee terug naar Glenorchy om daar een monteur op te pikken. De Israëliërs en wij zijn dus voor pakweg drie kwartier aan elkaar overgeleverd... Och, het komt allemaal weer op zijn pootjes terecht.
In de komende dagen werken we nog mee aan het drijven van een flinke kudde schapen en plukken wilde appels. We wandelen geregeld in het dal, o.a. de Glenorchy Lagoon. We blijven ons verbazen over de schoonheid en puurheid van de omgeving en de uitzichten. Als we een ochtend regen hebben gaan we bij Hans, die vlakbij de camping woont, op de koffie en hij vertelt ons boeiende verhalen over het wonen in dit dorp. Erg apart.
Op 9 februari reizen we weer verder. In Queenstown nog een internetcafé opzoeken en een flinke vakantie-ijs smullen. In Omarama ‘fish and chips’. Gezonde dag, hè! Deze omgeving is droog en stoffig en doet echt ‘western’ aan. In de fish and chips shop draaien ze ook nog echte ouderwetse countrymuziek. En als ik aldaar nog snel de supermarkt inspring en aangesproken wordt met het Amerikaans klinkende ‘Mam’ (lees; mèm..) waan ik me echt in een countryfilm. Via de Lindis Pass komen we nogmaals bij Mount Cook terecht. Na een nacht goed slapen in een echt donkere omgeving staat de zon alweer klaar om ons te verwelkomen als we wakker worden. Tijd om de Hooker Valley- wandeling te gaan doen. Dit betekent voor ons vijf uur onderweg. Een wandeling die door het dal van verschillende gletsjers loopt met continu zicht op de eeuwige sneeuw. Geweldig!
Na Mount Cook reizen we terug, komen nog langs de Clay Cliffs en stranden bij Wanaka in de Glenduh- Bay. Onze caravan staat pal aan het Lake Wanaka. Wat een uitzicht. Het meer verandert continu naargelang de zon schijnt. ‘s Avonds komt de maan op boven het meer en de wind zorgt voor beweging dan wel absolute stilstand en spiegelingen.
12 Februari wandelen we de Rob Roy-route. Het is een klim door een afgelegen dal, vervolgens door een groen bemost bos om uiteindelijk in een bergkom met gletsjers terecht te komen. Het is bewolkt met hier en daar zonneschijn wat prima klauterweer is. We zijn zo’n vijf uur onderweg. Heerlijk voldaan moe en weer een ervaring rijker komen we weer terug op het beminde plekje bij de camping aan het Lake.